Voor het eerst sinds babydolfijntje Origi in juli 2014 is een dier uitgeroepen tot Dode van de Week. De postume ereprijs ging naar chihuahua Tinkerbell, het hondje van Paris Hilton. Het beestje verslaat Mr. Sportschau Werner Zimmer.

De jury is traditioneel terughoudend in het uitroepen van prominente dieren tot Dode van de Week. Babydolfijntje Origi en bultrug Johannes in 2012 waren tot nu toe de enige. ‘Met de kennis van nu kunnen we concluderen dat nauwelijks meer iemand iets weet van beide dieren en de maatschappelijke onrust die zij veroorzaakten’, aldus een schuldbewuste jury in een toelichting bij het weekrapport.

Toch streek Tinkerbell, de piepkleine accessoire van Paris Hilton, deze week het vaantje en met de eer. ‘Deze chihuahua is een heel ander verhaal. Het dier was al een prominent societyfiguur van zichzelf en dankt zijn bekendheid niet aan de dramatische wijze waarop hij is overleden’, legt de jury uit.

Uitgekotst
Tinkerbell werd bekend bij het grote publiek dankzij haar bijrol in de realityshows The Simple Life en My New BFF, met haar baasje Paris Hilton. Het beestje mocht ook vaak mee naar modeshows en figureerde in enkele reclamecampagnes.

Tinkerbell overleed afgelopen week in betrekkelijke eenzaamheid. Na jarenlang in de spotlights werd het harige stijlicoon een tijd geleden ondergebracht bij de ouders van Paris Hilton. Het beestje werd uitgekotst door de concurrerende hondjes van de blonde erfgename, onder wie Dolce, Harakuja Bitch en Marilyn Monroe.

Hoe anders was dat nog in 2009, toen Paris en Tinkerbell gezamenlijk de Pet Personality of the Year Award in ontvangst namen.

Tinkerbell is de dus de terechte Dode van de Week (voor de liefhebbers: hier is een in het Duits nasynchroniseerde scène uit South Park waarin Tinkerbell zich door het hoofd schiet) en de terechte opvolger van Dicky Boltini, die vorige week de circuspiste definitief verliet.

Maar welke prominenten gingen afgelopen week nog meer het hoekje om?

2. Werner Zimmer (78)

Zimmer presenteerde van 1966 tot en met 1993 de ARD Sportschau en werd daarom niet voor niets ‘Mr. Sportschau’ genoemd. Ook was hij namens de Duitse televisie veertig jaar lang Tour de France-expert.

‘Iedereen die in de jaren tachtig met de Teller auf’m Schoss naar de Sportschau heeft gekeken, kent Werner’, aldus de jury in een beknopte toelichting.

In Nederland was er niet veel aandacht voor het overlijden van het tv-icoon, bij de Duitsers gelukkig wel.

3. Betty Willis (91)

De jury van de Dode van de Week heeft ook altijd een oplettend oog voor design en dat verklaart het postume brons voor Betty Willis, de ontwerpster van het iconische ‘Welcome to Fabulous Las Vegas’-bord.

‘Een icoon voor hedonisme, emblematisch voor de zogeheten Googie-architectuur, met zijn karakteristieke futuristische motieven’, aldus de jury. ‘Chapeau dus voor Betty.’

Onze collega Kelly Rossi van Vegas Stripped belicht nu even alle ins en outs van het wereldberoemde bord.

4. Richard Anthony (77)

‘Waar is toch het Franse chanson gebleven’, vroeg de jury zichzelf retorisch af bij de dood van de Franse zanger Richard Anthony. In Nederland nauwelijks bekend, in Frankrijk een grootheid door, en dat is jammer, het coveren van Engelse hits.

Anthony, een onvervalste cover lover, maakte nieuwe versies van nummers van Dusty Springfield, The Beatles en Bobbejaan Schoepen. Zijn populairste nummer was  J’entends siffler le train, een cover van 500 Miles van de Amerikaanse zangeres Hedy West.

Uit het juryrapport: ‘Het lied kwam uit in 1962 en herinnerde duizenden jongeren aan de trein die hen naar Marseille bracht. Daar vandaan vertrok de boot die hen naar Algerije vervoerde waar zij moesten vechten in de ‘vuile oorlog’ tegen de Algerijnse strijders voor onafhankelijkheid.’

5. Elio Toaff (99)

Hij was meer dan vijftig jaar opperrabbijn in de Italiaanse hoofdstad en ontving als eerste een paus in een synagoge. Kortom: een grote jongen op het gebied van de joodse gemeenschap met wisselende inter-religieuze contacten.

Luister eens wat Toaff allemaal heeft meegemaakt in een serie diepte-interviews met de charmante opperrabijn, die zich tijdens de Tweede Wereldoorlog aansloot bij La Resistenza, de partizanenbeweging die de wapens opnam tegen de nazi’s en de Italiaanse fascisten.

Voor het uitdelen van eervolle vermeldingen zag de jury deze week geen aanleiding. Dus sluiten we de boeken traditiegetrouw met de prognose voor komende week: mogelijk komt er komende week een voormalige drummer van een onderschatte new wave-band aan zijn einde, alsmede een oud-voetballer die vooral bekend is geworden van dat ene, legendarische moment.

De Gele Kanarie houdt zijn hartje maar weer eens behoedzaam vast!